Zo, het vorige blog is al wel heel lang geleden, hoog tijd
voor een update hier! Wat is er allemaal gebeurd sinds mei? Nou we hebben onder
andere Bo-dag gevierd! Dat wil zeggen dat we alweer een jaar samen zijn. Op 6
juli vorig jaar kwam Bo aan de hand van de tehuisleidster het notariskantoor
binnen stappen. Nadat we eerst een vrij dramatische overdracht van zijn
tehuisgenootje Yue (nu heet ze Grace, woont in Philadelphia)hadden aanschouwd
kwam onze kleine pretletter gelukkig een stuk soepeler in onze armen. Het is zo
gek om nu dat filmpje te bekijken van dat moment. Toen voelde en rook hij nog
als een vreemd kind. Hij sprak nog geen Nederlands, hij had z’n oude voetje
nog, gemillimeterd haar en hij bekeek ons nog met enige reserve…. Hoe anders is
dat nu allemaal!
Helemaal voor hemzelf, hij kan het zich allemaal al bijna
niet meer herinneren. Op zijn kamer hangt een grote landkaart van China en af
en toe wijzen we aan waar hij woonde. Ik zei een keer: “eerst woonde jij daar
en toen kwamen papa en mama en Frank jou ophalen he?!”. Bo zei: ”ja, en toen
ging ik in jouw buik!”. Huh?! Dat was dan het eerste moment dat je klare taal
moet spreken, op zijn niveau, over hoe het zit met de verdrietige start van
zijn leven. Dat ontvangt hij nu nog heel makkelijk dus goed om er meteen van
jongs af aan over te praten.
Om China toch een beetje te integreren in zijn en onze
leefwereld hebben we op 1 juni de “dag van het kind” gevierd. Dat vieren ze
daar namelijk ook, samen met nog verschillende andere landen in de wereld. Een
beetje zoals vaderdag en moederdag, met een cadeautje en een lekker ontbijt en
taart bij de koffie zeg maar. We hebben alleen niet zelf voor ze geknutseld
maar gewoon een cadeautje gekocht. Denk ook niet dat ze op een zelfgemaakte
tekening met strikje er om zitten te wachten! Op de genoemde Bo-dag op 6 juli
zijn we lekker uit eten gegaan bij de plaatselijk chinees! Daar waren ze
allemaal helemaal verliefd op Bo, hij “moest” meteen vriendjes worden met het
kleine kindje van de eigenaren. Het grappige is dat het Bo dus niet echt opvalt
dat iemand anders hetzelfde Chinese uiterlijk heeft als hij. Op zijn leeftijd
zien ze die categorieën allemaal nog niet zo, wat eigenlijk heel mooi is!
Dan was er nog een ander feestje want op 9 juni waren wij 10
jaar getrouwd, ook een mijlpaaltje. Niet dat het zo moeilijk was om die 10 jaar
te halen hoor! Om het te vieren zijn we naar het pannenkoekschip in Groningen
geweest waar we op onze trouwdag in 2006 ook waren. Een mooie gelegenheid om
even een familiefoto te maken want het was al bijna weer tijd voor de tweede
follow up: een rapport voor de Chinese adoptie-autoriteiten over hoe het
allemaal gaat met Bo. Dat was alweer nummer 2 van de verplichte 6.
Ondertussen had ik het ontzettend druk met vanalles zoals
fysiotherapie-afspraken voor Bo, Smaakmakerijklussen en met het “Timmerdorp”
van Eelde Paterswolde. Ik had me een jaar geleden nog voor de komst van Bo
laten strikken voor het bestuur van een nieuw op te zetten zomerevenement voor
de basisschoolkinderen in het dorp. Daar moest ontzettend veel voor gebeuren,
gelukkig met een leuk clubje mensen maar af en toe werd ik wel eens midden in
de nacht wakker met de gedachte TIMMERDORP: WE MOETEN NOG ZOVEEL DOEN!!!! Bij
een timmerdorp of huttenfeest of spijkerstad of whatever (het fenomeen is in
veel dorpen in Nederland bekend onder diverse noemers)gaat het er om dat de
kinderen zelf een dorp van hutten bouwen van hout en spijkers. Klinkt simpel
maar er komt vanalles bij kijken: fondsen werven, sponsoren vinden,
vergunningen verkrijgen (en dat is echt een gemeentelijke vijver vol met de
paarse krokodillen, bijna erger dan bij adoptie!)EHBO regelen,
verkeersregelaars vinden, vrijwilligers vinden, contact met de pers, catering
voor al die vrijwilligers, hout verzamelen en nog een stuk of duizend andere
zaken.
Uiteindelijk is het gelukkig allemaal goed uit de verf
gekomen en was het een succes. Maar ik was wel blij dat het klaar was!
Toen was het dan eindelijk tijd voor vakantie. Sinds dit
jaar hebben we een “nieuwe” aanhanger voor alle kampeerspullen. Het is de bak
van een holtkamper vouwwagen. Overgenomen van overtuigde vouwwagenkampeerders
die heel erg pech hadden: de tent was er uit gevreten door een stel muizen.
Maar dan houd je dus een hele grote kar over die wij voor een geschikt bedrag
konden overnemen. Gezien onze gezinsuitbreiding paste het allemaal niet meer in
het vorige karretje want: meer spullen en minder ruimte op de achterbank. Maar
hier kon dus lekker veel in dus bepakt en bezakt togen wij naar vakantiepark
Beekse Bergen. Dat zit vast aan, inderdaad hoe raad je het zo, Safaripark
Beekse Bergen!
Afgezien van 2 van de 3 week zeer wisselvallig weer (damn,
kreeg Patrick toch gelijk!)hebben we een heerlijke vakantie gehad. De laatste
week was het heel mooi weer wat psychisch gezien wel het beste was want zo
lijkt het weer achteraf veel minder erg! We hebben dus ook lekker veel ijsjes gegeten!
Als je op dit park (met verschillende huisjes maar ook
staanplaatsen) reserveert kun je de zogenaamde “attractiepas” er bij doen. Je
hebt dan op een heel aantal plekken gratis entree of korting. Nou die hebben we
er goed uitgehaald (want zo zijn wij)! Het Safaripark is bijvoorbeeld gratis
dus daar kun je onbeperkt heen. We zijn er dus wel 5 x geweest want het is echt
prachtig en MEGA-groot. Je kunt het dus ook nooit in 1 dag allemaal zien. Wat
wel heel grappig was: tijdens de bussafari reed er een auto voorbij met het
gezin waarin een tehuisgenootje van Bo is geadopteerd. Dat was nog specialer
dan die giraffen en luipaarden! Alhoewel het Bo niks zei, die vond het veel
leuker dat er een giraffe aan ons raam likte!
Daarnaast zat aan het park het zogenaamde speelland vast:
een meer met strand en allerlei speeltoestellen en andere leuke dingen. Zijn we
ook 3 x geweest, je kon er vanaf de camping met het “chimpanschip”naar toe
varen, dat alleen al is een feestje! Vooral als je, zoals Frank ook even de
boot mag besturen!
Ook hebben we met die pas nog een subtropisch zwembad
bezocht en het Aviodrome in Lelystad (ja dat was idd ff een eind rijden maar
wel…GRATIS! Ja daar zijn wij dus dol op….). Maar dat is ook een leuk museum
zeg! Ontzettend leuk opgezet voor kinderen. En om eerlijk te zijn: als het leuk
opgezet is voor kinderen vind ik het zelf ook vaak veel leuker! Frank heeft
geleerd hoe je morsecode gebruikt en je kon er in een Boeing kijken, er was een
4d film en een trolleyrace om te kijken of je geschikt was voor steward of
stewardess. Ik ben dat niet. Ik reed namelijk mijn eigen kind aan met die
trolley. En terroristen herkende ik ook al niet. Total fail!
Verder hebben we nog een prachtig kasteel bekeken. Het mooie
van Nederlandse kastelen is dat ze ook nog helemaal ingericht zijn. Dat heb je
in Frankrijk e.d. meestal niet en het maakt het allemaal een stuk leuker om te
bekijken. In Tilburg gingen we naar “finding Dory” en naar het Brabants
natuurmuseum. Ook weer zo’n mooi interactief museum. Zo kon je bijvoorbeeld een
mammoet besluipen in de ijstijdtentoonstelling. Door onder een laserstraaltje
door te sluipen en heel stil te zijn voordat je de mammoet op het scherm
aantikte kon je hem vangen en dan kwam er een scherm met “Mammoet aan het
spit”! Na verschillende pogingen slaagden wij er ook in en hebben we wel 3 van
die grote joepsters aan het spit geregen!
|
mammoet besluipen! |
Verder was er een
ontzettend leuk semi-wetenschappelijk programma voor kinderen. Hierbij kon je
bijvoorbeeld dinosaurusonderzoek doen. Met Frank heb ik mij verdiept in botten
en gewicht van Dino’s. Met een pasje kon je op de computer je eigen
onderzoeksprogramma opzetten en verschillende lades openen met daarin het
onderzoeksmateriaal voor allerlei testjes. Wat Frank betrof konden we daar de
rest van de vakantie wel blijven zeg maar. Ondertussen vermaakten Patrick en Bo
zich bij de tentoonstelling van “kikker en zijn vrienden” (je weet wel, van die
boeken). Nou ja, heel leuk dus allemaal.
Naast al die leuke uitjes stonden we ook op een heerlijk
veldje naast een groot voetbalveld. De eerste anderhalve week o.a. met een
familie uit Dokkum met 3 jongens dus fijn spelen! Dat is dan toch wel weer het
mooie van kamperen. Toen zij naar huis gingen waren er gelukkig ook alweer
nieuwe beste campingvrienden gearriveerd die net zo lang bleven als wij. Kids
konden dus mooi spelen met elkaar. Toen we Bo vroegen wat hij het leukste vond
van de vakantie zei hij “spelen met de meisje!” (Isabel het campingbuurmeisje).
|
Bo en campingvriendjes Luca en Senna |
Kamperen in Nederland is mij prima bevallen op dat ene vervelende puntje van
het weer na dan. Nou ja en Bo had een schimmelinfectie onder z’n prothese ( met
het goeie zalfje uiteindelijk wel weer weg gelukkig). En ik had een blauw oog
want Bo vond dat Bliksem Mcqueen een “vliegauto” was en die vloog toen tegen
mijn oog. Klinkt niet echt als een indrukwekkend ongeluk maar geloof mij, het
was echt heel blauw!
|
Afscheid Peuterspeelzaal |
En nu nog een weekje en dan begint het schoolleven weer. De
eerste workshops en kinderfeestjes staan ook alweer gepland en Patrick moet
morgen alweer aan het werk. Over 3 weken wordt Bo al 4 en zal hij dus aan zijn
kleutercarrière beginnen op de Menso Altingschool waar Frank ook naar school.
Die gaat trouwens alweer naar groep 5, jemug wat gaat het toch allemaal snel!
Hij is nu met Patrick mee naar FC Groningen, ook zoiets grotekinderigs!
Vuurwerkbommen en bier mee en gaan met die banaan (haha nee tuurlijk niet!).
Voor de vakantie heeft Bo al een paar wenuurtjes gehad in groep 1a bij Juf
Mirjam en Juf Leonie. En dat vond hij helemaal prima, de school is dankzij
Frank natuurlijk vertrouwd terrein voor hem en dat scheelt natuurlijk wel met
opstarten. In de eerste weken van het schooljaar mag hij nog een paar keer
wennen en dan na z’n verjaardag voor het echie! Ik ben zo benieuwd hoe hij het
gaat vinden: de moet- en de magwerkjes, het planbord, de plasketting en al die
andere kleuterdingen!
Morgen hebben we een check up bij Orthopedie. Nou we kunnen
ze vertellen dat het goed gaat met de prothese! Een paar weken terug liep het
(letterlijk) niet zo lekker met z’n prothese. Hij liep een beetje zwalkerig.
Gelukkig bleek de oorzaak simpel, zijn stomp was afgeslankt. Waarschijnlijk
doordat hij nu veel meer beweegt in het dagelijks leven. Dit was op te lossen
met een extra laagje schuimrubber in de prothese en toen liep hij weer als de
spreekwoordelijke kievit! Al moet ik zeggen dat ik zijn loopje nog niet
helemaal optimaal vind. Daar moeten we nog een beetje aan werken maar daar
heeft hij nog een heel leven de tijd voor. Dat soort aanpassingen zullen altijd
wel blijven komen is ons verteld. Zeker bij kinderen is het allemaal nog zo
veranderlijk en hij gebruikt zijn prothese natuurlijk veel intensiever dan
bijvoorbeeld een ouder iemand die veel zit. Bo klimt en klautert overal op en
af zoals een bijna-kleuter dat doet. Die prothese slijt dus ook wel!
|
Bo met zijn blauwe zwemhoes |
Je kunt met zijn type
prothese helaas niet zwemmen dus dan zou hij af moeten. Dat leek mij dus echt
niet tof. Hij is dan ineens veel beperkter in het zwembad of op het strand. We
moeten hem dan overal naar toe tillen of hij moet veel kruipen. Dat is naast
dat het een heel sneu gezicht is ook niet lekker voor z’n knieën en z’n stomp.
Daar wil je geen open wondjes op want dan kan zijn been niet aan. Maarrrrr het
is 2016 en dus zijn er altijd meer opties dan je denkt. Op internet vond ik een
zwemhoes voor als je been in het gips zit. Dat werkt dus ook prima voor zijn
prothese, komt echt geen druppel water door. Het is nog wel een vrij groot
geval, als ik wat harder aantrek kan Bo er zo wat in z’n geheel in! We doen er
nog even een oude sok omheen ter bescherming van het materiaal en Bo kan
zelfstandig in het zwembad spelen of op het strand spelen (zand is ook niet zo
handig in combi met zijn beentje in korte broek). Toegegeven: het ziet er wel
een beetje apart uit! Het werkt, dat is het belangrijkste. En hij valt sowieso
wel op dus mensen keken toch al.
Zo, en nu ga ik de vakantiefoto’s uitzoeken, de groeten maar
weer!