Het werd wel weer eens tijd om te bloggen. Afgelopen maand
waren zowel grote als kleine broer jarig en zij bereikten de respectabele
leeftijden van 8 en 4. Wat ik altijd wel een grappig/apart idee vind: als onze
allereerste medische poging was gelukt dan was dat kindje uitgerekend geweest
omstreeks Bo zijn geboortedag, half september 2012. Hij was dus eigenlijk toch wel onderweg al
wisten we toen nog niet dat het in een andere buik was. Tegelijk met z’n
verjaardag is dat ook meteen wel een klein beetje een weemoedig momentje: Wat
zou zijn chinese moeder op deze dag voelen, weet ze dat hij goed terecht
gekomen is? Zullen ze verdrietig zijn in deze tijd van het jaar? Dat kan bijna
niet anders!
Bo denkt over al deze dingen nu nog niet zo veel na, al
stippen we het wel regelmatig even aan. Ik zing vaak met hem een liedje van
Elly Zuiderveld ( van Elly en Rikkert, normaal gesproken echt de meest
kwezelige muziek mogelijk maar in dit geval ist anders!). Het refrein gaat als
volgt:
Blij met jou, zo blij met jou
Je bent zo lief en apart,
Blij met jou, zo blij met jou,
Niet uit mijn buik maar wel in mijn hart, Blij met jou!
Zoek maar eens op YouTube, het is een lief liedje. Bo zingt dan meestal “blij met mij!”. Hij vindt het heel mooi en het is vaak een verzoeknummer om te zingen zeg maar!
Sowieso is Bo een ware zanglijster, hij heeft vanalles op z’n repertoire en
speelt graag kinderen voor kinderen af op youtube (joetoep). Klinkt erg grappig
als die kleine smurf dat dan gaat meezingen! In de auto moet de radio ook vaak “haller”en
dan mag ik vooral niet meezingen want dan kan hij zichzelf niet horen.
Maar om even terug te komen op zijn 4de
verjaardag, dat was een leuke dag. We hadden voor hem onder andere een
ninja-verkleedpak gekocht (www.lobbes.nl). Dat vond hij echt geweldig! Met dat
pakje aan verandert hij ook a la minute in een echte ninja met bijbehorende
geluiden en dodelijke blikken! Door zijn looks lijkt het ook gewoon best
geloofwaardig, ware het niet dat hij nog maar 99 cm lang is. Maar de meter is
in ieder geval in zicht! Hij wilde als verjaardagstaart een “Finding Dory-taart”.
Of eigenlijk heb ik hem subtiel die kant op gemanoeuvreerd want ik heb gewoon
veel materiaal voor zee-thema’s in mijn taartgereedschap, je moet wel een
beetje praktisch blijven he!
Op 11 september was het nog prachtig weer dus we konden
lekker buiten zitten op zijn verjaardag. Tot onze verrassing kon dat op Frank
zijn verjaardag 2 week later nog een keer! Die werd al weer 8 en zit nu in
groep 5 en hij koos voor een boomstamtaart, natuurliefhebber als het is. Hij
lijkt echt al zo groot af en toe! Heeft nu ook alweer een enorme krater waar
tot voor kort nog zo’n prachtig mooi klein melktandje zat…Echt, het gaat
allemaal veel te snel! Hij gaat tegenwoordig ook al hardlopen met Patrick. Met
een clubje van school hebben ze getraind voor de 4 mijl van Groningen. Onze
kleine roadrunner was de jongste van school die meedeed maar ook de snelste met
35.33! Hij liep zelfs Patrick er uit op de laatste 500 meter. En nee dat was
niet omdat die uit vaderlijke goedheid zijn zoon wilde laten winnen, hij kon gewoon
niet meer sneller. De volgende uitdaging is de plantsoenloop in Groningen en
dan volgt de groene 4 mijl in de Onlanden. Dus ze hebben wat om voor te
trainen. Ook weer niet teveel want jonge kinderen moeten ook weer niet teveel
en te lang lopen. Dat is niet goed voor die jonge beentjes.
Speaking of beentjes (leuk bruggetje!). Met Bo zijn
beentje gaat het lekker! Er is eigenlijk niets wat echt niet kan met zijn
prothese. Met zwemmen moet er wel een hoes omheen maar dat is geen ramp. Hij
doet er verder alles mee: rennen, springen op de trampoline, koprollen,
voetballen, stoeien enz. Soms is hij wel een gevaar voor de rest van de wereld
met z’n keiharde voet want een onschuldig karatetrapje komt hard aan als je
voet van kunststof is. De afgelopen
weken was hij nog gevaarlijker. Hij had/heeft namelijk 2 keiharde benen op het
moment….
Wat is er dan mee aan de hand Nynke? Nou dat zal ik je vertellen. Vlak
voor de herfstvakantie heeft hij een ongelukje gehad. Bij iemand achterop de
fiets gezeten (nee, niet bij onszelf) zonder stoeltje en met zijn voet in de
spaken gekomen. Helaas stak hij zijn “gewone” been er in. Dat was dan ook flink
gekneusd en er zat een lelijke wond op. Helemaal dik en blauw. Bo huilt nooit
lang en is altijd een enorme bikkel dus dat hij nu zo lang huilde was wel een
teken dat het echt heel zeer deed. De huisarts stuurde ons door naar de eerste
hulp. Gelukkig bleek op de foto’s dat het niet gebroken was. Maar bij zo’n zogenaamde
spaakverwonding doen ze dus wel gips. Dat is maar goed ook want Bo is nou niet
bepaald een stilzitterig type. Inmiddels zit het er bijna 2 week om en hopelijk
mag het er woensdag af. Gelukkig deed het al vrij snel geen pijn meer en kan
hij met het gips aardig goed lopen. Zwemhoes kwam meteen weer goed van pas maar
dan met douchen (de prothese gaat dan altijd uit). Wat wel jammer was: zijn
prothese is een stukje langer gemaakt (Bo was een paar centimeter gegroeid) en
er zit een fonkelnieuwe voet aan. Maar dat hij nu weer wat mooier zou moeten
kunnen lopen dat kunnen we dus nog niet zien.
Die nieuwe voet kwam omdat met het aanbrengen van een
verlengstukje in de werkplaats van OIM er per ongeluk een scheur in de oude voet
was geschoten…oeps! Nooit gedacht dat ik ooit de zin “sorry, er is een scheur
in de voet van je zoon geschoten” zo rustig zou kunnen ontvangen! De voet werd
dus even voor tijdelijk gelijmd (stinken die lijm, erger dan zweetvoeten!) en
ondertussen was er een nieuwe in bestelling. Vonden wij stiekem niet zo erg
want de oude voet was heel vies en niet meer schoon te krijgen. Er zaten ook al
wat deukjes in, hij was een beetje afgeragd
zullen we maar zeggen. Nu met dichteschoenenperiode blijft deze vast
langer mooi.
Dan heb ik nog niet eens verteld over een andere grote
gebeurtenis: Bo zit nu op school! En het bevalt hem goed in groep 1. Hij
dartelt lekker mee, is de allerkleinste van de klas en vertelt lekker helemaal
niks! Als je vraagt hoe was het op school: Leuk! Wat heb je gedaan dan? Alles!
Uiteraard ga ik dan diepere vragen stellen zoals “heb je dan in de bouwhoek
gespeeld of een werkje gemaakt”(communicatiewetenschappen gestudeerd) maar ook
dan krijg ik weinig mee van wat er zoal gebeurd in zijn schooldagen. Een heel
verschil met spraakwaterval Frank. Gelukkig kun je bij de kleuters op het
planbord een beetje zien wat hij zoal doet. Zijn favoriet is volgens mij de “kepjoeter”
(computer)want dat hoor ik dan nog wel eens. Liedjes zingen is ook hier zijn
ding want dat hoor ik thuis ook nog wel terug. Nou ja, hoe dan ook, hij vindt
het leuk en gaat met plezier heen. Gelukkig komt hij ook weer blij naar buiten
om in mijn armen te springen. Het is gewoon een lekker vrolijke Harry!
Niet dat hij nooit eens boos of vervelend is hoor. Ik ben
regelmatig “niet zijn viend”! En als ik het heel bont maak (zeg maar de I-pad
afpakken ofzo)dan word ik ook gewoon uit ons familieliedje gekickt. Dat gaat op
de wijs van vader Jacob en we zingen dan: papa en mama (2x), Bo en Frank (2x),
die blijven altijd samen, bij elkaar enz. Hij vervangt mij tekstueel dan gewoon
doodleuk door iemand die wel doet wat hij wil. Wat dat betreft heeft hij wel
ontzettend veel humor alhoewel hij het zelf misschien niet altijd zo bedoelen
zal. Vandaag waren we in de supermarkt en daar waren handpoppen van Sint en
Piet te koop. Die wou hij wel graag en hij kwam al met Sint op zijn hand aanlopen.
Ik zei: “die kopen we nu niet maar je kunt het wel voor Sinterklaas vragen”.
Zegt die slimmerik: “ja maar, dit IS Sinterklaas!”en toen liet hij de
handpopsint zeggen “ja hoor, het mag wel!“. Compleet met zware stem, dan kom je
toch niet meer bij!
Nou, tis al weer laat, tijd om deze lap tekst te posten!
