zondag 21 augustus 2016

zomerse update

Zo, het vorige blog is al wel heel lang geleden, hoog tijd voor een update hier! Wat is er allemaal gebeurd sinds mei? Nou we hebben onder andere Bo-dag gevierd! Dat wil zeggen dat we alweer een jaar samen zijn. Op 6 juli vorig jaar kwam Bo aan de hand van de tehuisleidster het notariskantoor binnen stappen. Nadat we eerst een vrij dramatische overdracht van zijn tehuisgenootje Yue (nu heet ze Grace, woont in Philadelphia)hadden aanschouwd kwam onze kleine pretletter gelukkig een stuk soepeler in onze armen. Het is zo gek om nu dat filmpje te bekijken van dat moment. Toen voelde en rook hij nog als een vreemd kind. Hij sprak nog geen Nederlands, hij had z’n oude voetje nog, gemillimeterd haar en hij bekeek ons nog met enige reserve…. Hoe anders is dat nu allemaal!

Helemaal voor hemzelf, hij kan het zich allemaal al bijna niet meer herinneren. Op zijn kamer hangt een grote landkaart van China en af en toe wijzen we aan waar hij woonde. Ik zei een keer: “eerst woonde jij daar en toen kwamen papa en mama en Frank jou ophalen he?!”. Bo zei: ”ja, en toen ging ik in jouw buik!”. Huh?! Dat was dan het eerste moment dat je klare taal moet spreken, op zijn niveau, over hoe het zit met de verdrietige start van zijn leven. Dat ontvangt hij nu nog heel makkelijk dus goed om er meteen van jongs af aan over te praten.

Om China toch een beetje te integreren in zijn en onze leefwereld hebben we op 1 juni de “dag van het kind” gevierd. Dat vieren ze daar namelijk ook, samen met nog verschillende andere landen in de wereld. Een beetje zoals vaderdag en moederdag, met een cadeautje en een lekker ontbijt en taart bij de koffie zeg maar. We hebben alleen niet zelf voor ze geknutseld maar gewoon een cadeautje gekocht. Denk ook niet dat ze op een zelfgemaakte tekening met strikje er om zitten te wachten! Op de genoemde Bo-dag op 6 juli zijn we lekker uit eten gegaan bij de plaatselijk chinees! Daar waren ze allemaal helemaal verliefd op Bo, hij “moest” meteen vriendjes worden met het kleine kindje van de eigenaren. Het grappige is dat het Bo dus niet echt opvalt dat iemand anders hetzelfde Chinese uiterlijk heeft als hij. Op zijn leeftijd zien ze die categorieën allemaal nog niet zo, wat eigenlijk heel mooi is!

Dan was er nog een ander feestje want op 9 juni waren wij 10 jaar getrouwd, ook een mijlpaaltje. Niet dat het zo moeilijk was om die 10 jaar te halen hoor! Om het te vieren zijn we naar het pannenkoekschip in Groningen geweest waar we op onze trouwdag in 2006 ook waren. Een mooie gelegenheid om even een familiefoto te maken want het was al bijna weer tijd voor de tweede follow up: een rapport voor de Chinese adoptie-autoriteiten over hoe het allemaal gaat met Bo. Dat was alweer nummer 2 van de verplichte 6.

Ondertussen had ik het ontzettend druk met vanalles zoals fysiotherapie-afspraken voor Bo, Smaakmakerijklussen en met het “Timmerdorp” van Eelde Paterswolde. Ik had me een jaar geleden nog voor de komst van Bo laten strikken voor het bestuur van een nieuw op te zetten zomerevenement voor de basisschoolkinderen in het dorp. Daar moest ontzettend veel voor gebeuren, gelukkig met een leuk clubje mensen maar af en toe werd ik wel eens midden in de nacht wakker met de gedachte TIMMERDORP: WE MOETEN NOG ZOVEEL DOEN!!!! Bij een timmerdorp of huttenfeest of spijkerstad of whatever (het fenomeen is in veel dorpen in Nederland bekend onder diverse noemers)gaat het er om dat de kinderen zelf een dorp van hutten bouwen van hout en spijkers. Klinkt simpel maar er komt vanalles bij kijken: fondsen werven, sponsoren vinden, vergunningen verkrijgen (en dat is echt een gemeentelijke vijver vol met de paarse krokodillen, bijna erger dan bij adoptie!)EHBO regelen, verkeersregelaars vinden, vrijwilligers vinden, contact met de pers, catering voor al die vrijwilligers, hout verzamelen en nog een stuk of duizend andere zaken.
Uiteindelijk is het gelukkig allemaal goed uit de verf gekomen en was het een succes. Maar ik was wel blij dat het klaar was!

Toen was het dan eindelijk tijd voor vakantie. Sinds dit jaar hebben we een “nieuwe” aanhanger voor alle kampeerspullen. Het is de bak van een holtkamper vouwwagen. Overgenomen van overtuigde vouwwagenkampeerders die heel erg pech hadden: de tent was er uit gevreten door een stel muizen. Maar dan houd je dus een hele grote kar over die wij voor een geschikt bedrag konden overnemen. Gezien onze gezinsuitbreiding paste het allemaal niet meer in het vorige karretje want: meer spullen en minder ruimte op de achterbank. Maar hier kon dus lekker veel in dus bepakt en bezakt togen wij naar vakantiepark Beekse Bergen. Dat zit vast aan, inderdaad hoe raad je het zo, Safaripark Beekse Bergen!

Afgezien van 2 van de 3 week zeer wisselvallig weer (damn, kreeg Patrick toch gelijk!)hebben we een heerlijke vakantie gehad. De laatste week was het heel mooi weer wat psychisch gezien wel het beste was want zo lijkt het weer achteraf veel minder erg! We hebben dus ook lekker veel ijsjes gegeten!


Als je op dit park (met verschillende huisjes maar ook staanplaatsen) reserveert kun je de zogenaamde “attractiepas” er bij doen. Je hebt dan op een heel aantal plekken gratis entree of korting. Nou die hebben we er goed uitgehaald (want zo zijn wij)! Het Safaripark is bijvoorbeeld gratis dus daar kun je onbeperkt heen. We zijn er dus wel 5 x geweest want het is echt prachtig en MEGA-groot. Je kunt het dus ook nooit in 1 dag allemaal zien. Wat wel heel grappig was: tijdens de bussafari reed er een auto voorbij met het gezin waarin een tehuisgenootje van Bo is geadopteerd. Dat was nog specialer dan die giraffen en luipaarden! Alhoewel het Bo niks zei, die vond het veel leuker dat er een giraffe aan ons raam likte!
Daarnaast zat aan het park het zogenaamde speelland vast: een meer met strand en allerlei speeltoestellen en andere leuke dingen. Zijn we ook 3 x geweest, je kon er vanaf de camping met het “chimpanschip”naar toe varen, dat alleen al is een feestje! Vooral als je, zoals Frank ook even de boot mag besturen!

Ook hebben we met die pas nog een subtropisch zwembad bezocht en het Aviodrome in Lelystad (ja dat was idd ff een eind rijden maar wel…GRATIS! Ja daar zijn wij dus dol op….). Maar dat is ook een leuk museum zeg! Ontzettend leuk opgezet voor kinderen. En om eerlijk te zijn: als het leuk opgezet is voor kinderen vind ik het zelf ook vaak veel leuker! Frank heeft geleerd hoe je morsecode gebruikt en je kon er in een Boeing kijken, er was een 4d film en een trolleyrace om te kijken of je geschikt was voor steward of stewardess. Ik ben dat niet. Ik reed namelijk mijn eigen kind aan met die trolley. En terroristen herkende ik ook al niet. Total fail!

Verder hebben we nog een prachtig kasteel bekeken. Het mooie van Nederlandse kastelen is dat ze ook nog helemaal ingericht zijn. Dat heb je in Frankrijk e.d. meestal niet en het maakt het allemaal een stuk leuker om te bekijken. In Tilburg gingen we naar “finding Dory” en naar het Brabants natuurmuseum. Ook weer zo’n mooi interactief museum. Zo kon je bijvoorbeeld een mammoet besluipen in de ijstijdtentoonstelling. Door onder een laserstraaltje door te sluipen en heel stil te zijn voordat je de mammoet op het scherm aantikte kon je hem vangen en dan kwam er een scherm met “Mammoet aan het spit”! Na verschillende pogingen slaagden wij er ook in en hebben we wel 3 van die grote joepsters aan het spit geregen!
mammoet besluipen!


 Verder was er een ontzettend leuk semi-wetenschappelijk programma voor kinderen. Hierbij kon je bijvoorbeeld dinosaurusonderzoek doen. Met Frank heb ik mij verdiept in botten en gewicht van Dino’s. Met een pasje kon je op de computer je eigen onderzoeksprogramma opzetten en verschillende lades openen met daarin het onderzoeksmateriaal voor allerlei testjes. Wat Frank betrof konden we daar de rest van de vakantie wel blijven zeg maar. Ondertussen vermaakten Patrick en Bo zich bij de tentoonstelling van “kikker en zijn vrienden” (je weet wel, van die boeken). Nou ja, heel leuk dus allemaal.

Naast al die leuke uitjes stonden we ook op een heerlijk veldje naast een groot voetbalveld. De eerste anderhalve week o.a. met een familie uit Dokkum met 3 jongens dus fijn spelen! Dat is dan toch wel weer het mooie van kamperen. Toen zij naar huis gingen waren er gelukkig ook alweer nieuwe beste campingvrienden gearriveerd die net zo lang bleven als wij. Kids konden dus mooi spelen met elkaar. Toen we Bo vroegen wat hij het leukste vond van de vakantie zei hij “spelen met de meisje!” (Isabel het campingbuurmeisje).

Bo en campingvriendjes Luca en Senna


 Kamperen in Nederland is mij prima bevallen op dat ene vervelende puntje van het weer na dan. Nou ja en Bo had een schimmelinfectie onder z’n prothese ( met het goeie zalfje uiteindelijk wel weer weg gelukkig). En ik had een blauw oog want Bo vond dat Bliksem Mcqueen een “vliegauto” was en die vloog toen tegen mijn oog. Klinkt niet echt als een indrukwekkend ongeluk maar geloof mij, het was echt heel blauw!

Afscheid Peuterspeelzaal
En nu nog een weekje en dan begint het schoolleven weer. De eerste workshops en kinderfeestjes staan ook alweer gepland en Patrick moet morgen alweer aan het werk. Over 3 weken wordt Bo al 4 en zal hij dus aan zijn kleutercarrière beginnen op de Menso Altingschool waar Frank ook naar school. Die gaat trouwens alweer naar groep 5, jemug wat gaat het toch allemaal snel! Hij is nu met Patrick mee naar FC Groningen, ook zoiets grotekinderigs! Vuurwerkbommen en bier mee en gaan met die banaan (haha nee tuurlijk niet!). Voor de vakantie heeft Bo al een paar wenuurtjes gehad in groep 1a bij Juf Mirjam en Juf Leonie. En dat vond hij helemaal prima, de school is dankzij Frank natuurlijk vertrouwd terrein voor hem en dat scheelt natuurlijk wel met opstarten. In de eerste weken van het schooljaar mag hij nog een paar keer wennen en dan na z’n verjaardag voor het echie! Ik ben zo benieuwd hoe hij het gaat vinden: de moet- en de magwerkjes, het planbord, de plasketting en al die andere kleuterdingen!


Morgen hebben we een check up bij Orthopedie. Nou we kunnen ze vertellen dat het goed gaat met de prothese! Een paar weken terug liep het (letterlijk) niet zo lekker met z’n prothese. Hij liep een beetje zwalkerig. Gelukkig bleek de oorzaak simpel, zijn stomp was afgeslankt. Waarschijnlijk doordat hij nu veel meer beweegt in het dagelijks leven. Dit was op te lossen met een extra laagje schuimrubber in de prothese en toen liep hij weer als de spreekwoordelijke kievit! Al moet ik zeggen dat ik zijn loopje nog niet helemaal optimaal vind. Daar moeten we nog een beetje aan werken maar daar heeft hij nog een heel leven de tijd voor. Dat soort aanpassingen zullen altijd wel blijven komen is ons verteld. Zeker bij kinderen is het allemaal nog zo veranderlijk en hij gebruikt zijn prothese natuurlijk veel intensiever dan bijvoorbeeld een ouder iemand die veel zit. Bo klimt en klautert overal op en af zoals een bijna-kleuter dat doet. Die prothese slijt dus ook wel!

Bo met zijn blauwe zwemhoes


 Je kunt met zijn type prothese helaas niet zwemmen dus dan zou hij af moeten. Dat leek mij dus echt niet tof. Hij is dan ineens veel beperkter in het zwembad of op het strand. We moeten hem dan overal naar toe tillen of hij moet veel kruipen. Dat is naast dat het een heel sneu gezicht is ook niet lekker voor z’n knieën en z’n stomp. Daar wil je geen open wondjes op want dan kan zijn been niet aan. Maarrrrr het is 2016 en dus zijn er altijd meer opties dan je denkt. Op internet vond ik een zwemhoes voor als je been in het gips zit. Dat werkt dus ook prima voor zijn prothese, komt echt geen druppel water door. Het is nog wel een vrij groot geval, als ik wat harder aantrek kan Bo er zo wat in z’n geheel in! We doen er nog even een oude sok omheen ter bescherming van het materiaal en Bo kan zelfstandig in het zwembad spelen of op het strand spelen (zand is ook niet zo handig in combi met zijn beentje in korte broek). Toegegeven: het ziet er wel een beetje apart uit! Het werkt, dat is het belangrijkste. En hij valt sowieso wel op dus mensen keken toch al.

Zo, en nu ga ik de vakantiefoto’s uitzoeken, de groeten maar weer!