Zo, en daar waren we weer! Onze route naar China was dus
aanbeland bij het onderdeel “gezinsonderzoek”. Dat houdt in dat de raad voor de
kinderbescherming met je in gesprek gaat om te kijken wat voor types wij zijn:
zijn we niet psychisch helemaal van lotje, instabiel, wietplantagehouders of
stervende en nog zo wat dingen die een minder stabiele thuissituatie kunnen
veroorzaken.
Na het opsturen van onze “wij zijn gezond-verklaring” werd
er vrij snel contact opgenomen en een gesprek gepland bij ons thuis. De
woonkamer was representatiever dan ooit, dat snappen jullie wel. We hebben nog
net geen cake gebakken (voor de geur) of verse bloemen op tafel gezet. Dat leek
ons een beetje overdone...Maar alles was netjes en gepoetst natuurlijk. In het
eerste gesprek hebben we het eigenlijk over vanalles gehad. Onze motivatie en
verwachtingen en onze thuissituatie en nog zo wat dingen. We kregen huiswerk op
voor het schrijven van een zogenaamd levensverhaal. Hierin moet dan een
uitgebreide lijst aan dingen aan de orde komen waaruit ze bij de raad dan
enigszins kunnen afleiden wat voor vlees ze in de kuip hebben.
Het moest zeker 10 a4tjes lang zijn. Patrick de cijferman
was blij dat hij met Nynke de letterenvrouw was getrouwd zeg maar! 15 Hele
pagina’s zijn het geworden (dat kun je wel aan mij overlaten)dus de
raadsmedewerker kon er even lekker voor gaan zitten. Onderwerpen waren onze
gezondheid (Prima, beetje sportblessures en niet overdreven vruchtbaar)
Woonsituatie, werk en werkverleden, je jeugd en het gezin waar je bent groot
geworden en nog een hele lijst andere dingen. Naar aanleiding hiervan kwam dan
een tweede gesprek op kantoor bij de Kinderbescherming (de hoge mate van
representativiteit was dus weer net zo snel verdwenen als het gekomen was ;-).
Vorige week kwam het mailtje met vervolgafspraak. Maar ook
met iets wat ons in hoge mate verontrustte om niet te zeggen BIJZONDER
ONAANGENAAM VERRASTE. Namelijk dat we de procedure volgens de richtlijnen on
hold zouden moeten zetten aangezien we recentelijk een zogenaamd “Life Event”
meegemaakt hadden, namelijk het overlijden van mijn vader.
Vandaag was dan het gesprek en gelukkig bleek het allemaal
een tzunami in een glas water te zijn. Onze raadsmedewerker gaf aan er positief
in te staan en hij zou in het multidisciplinaire overleg aangeven dat het on
hold zetten volgens hem niet nodig was. PHEW!!!! We denken dus dat het wel goed
zal komen al moet het dus nog wel over een paar schijven heen.
Nu dus even weer afwachten. Hopelijk komt er snel een
afspraak voor een laatste en derde gesprek. Dan mogen we het rapport inzien en
bespreken en dan volgt hopelijk uiteindelijk de felbegeerde
beginseltoestemming. Geen idee hoe lang het duurt voordat die er door is, we
zullen zien. Nadat de paarse krokodil van het spoor is gekickt lijkt de trein
weer rustig verder te rijden in ieder geval!
Groeten en hopelijk tot snel!
